- ruhiyyat
- <ər.> köhn. bax psixologiya. Buna nə ruhiyyat alimi olmaq, nə də filosoflar içində görkəmli yer tutmaq kömək edə bilməzdi. . M. S. O..
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
rûhiyyat — (A.) [ تﺎﻴﺣور ] psikoloji … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
ruhiyat — is., esk., Ar. rūḥiyyāt Ruh bilimi, psikoloji Ben Avrupa nın püriten papazlarıyla rekabet eden ruhiyat büyücülerinden değilim. P. Safa … Çağatay Osmanlı Sözlük
dəruni — sif. <fars.> Ürəyə, qəlbə, daxilə, daxili aləmə mənsub olan, aid olan, məxsus olan. . . Ruhiyyat alimləri də başqasının ruhunu və başqasının dəruni xüsusiyyətlərini ancaq öz ruhi və dəruni xüsusiyyətləri ilə ölçmüşlər. M. S. O..… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti